خدا واسه هدایت مردم پیامبران رو فرستاده،فلسفه بعثت انبیا هم به تعبیر قرآن کریم اقامه قسط و عدل در جامعه هست(لیقوم الناس بالقسط)

خداوند واسه پیغمبر حق نظارت بر مردم،جق تصمیم گیری در امور جامعه،حق جنگ و صلح و پیمان بستن وپناه دادن و قطع رابطه یا برقراری ارتباط با دیگران و...قرار داده بود.اینها از شرایط و لوازم پیشوایی وزمامداری و در مجموع به سود مردم هست.مردمم موظف بودن از او اطاعت کنن.اطاعت از او اطاعت از خدا بود(ومن یطع الرسول فقد اطاع الله--هرکس از پیامبر اطاعت کند،از خدا اطاعت کرده است.سوره نساء آیه80)چون خداوند فرمان داده بود از فرستاده اش فرمانبرداری کنند(واطیعو الرسول و لا تبطلو اعمالکم--از پیامبر پیروی کنید و کارهایتان را تباه نسازید. سوره محمد آیه33) کسی که ولایت خدا رو پذیرفته باشه در برابر دستور او هم تسلیمه،معنی ولایتم همینه یعنی داشتن نوعی حق تصرف و دخالت وامر و نهی و مدیریت،ولزوم تبعیت مردم از او.بااونکه مردمم دارای فکر و اراده و انتخاب بودن ولی نظر و فرمان پیامبر رو بالاتر از نظر و فرمان خودشون میدونستن(النبی اولی بالمومنین من انفسهم--پیامبر از مومنان به خودشان سزاوار تر است و ولایت بیشتری دارد.سوره احزاب آیه6)و حتی در کارهاشون اطاعت از دستور اون حضرت رو وظیفه خودشون میدونستن و کاملا تسلیم بودن.میدونیم که تسلیم شرط ایمان واقعی و قوام و وحدت جامعه هست.

;